Ljóðatal 163.5

ᚾᛁᛏᛁᛅᚾᛏᛅ : ᚴᛅᚾ : ᛁᚴ ᚾᛁ : ᛋᛁᚴᛁ : ᛁᚴ : ᚼᛅᚾ : ᚴᛚᛅᛒᛁᚴᛅ ᚾᛁ : ᚱᛁᛋᛏᛅ : ᛁᚴ : ᚼᛅᚾ : ᚴᚬᛚᛅᚢᛋ ᚬ : ᚢᛁᚦ : ᚾᛁ : ᛋᛏᛅᛁᚾ ᚦᚬ : ᛒᛁᛋᛏ : ᛘᛁᚦᛚᛅ : ᚢᛁᛏᚱᛚᛁᚴᛅ ᛚᛅᛁᚦᛚᛅᛁᛏᛅᛏᛁᛚ : ᚼᛅᛁᛏᛁᛦ : ᛋᚬ

ᛋᚬ : ᚴᛅᛚᛏᛦ : ᚴᚱᛅᛁᚦᛁᛦ ᚬᚢᛁᚦᛦ : ᚬᛋᚢᚾᛏ ᛚᛅᛁᚦᛁᛦ : ᚠᚬᛏᚢᛘ ᚴᛁᚴᚾᚢᛘ : ᚼᛅᚴᛚᛋ : ᛘᚢᛦᚴᛦ ᚢᛁᚴᛁᛦ : ᛒᛁᛦᛏᛅᛋᛏ ᚦᛅᛦ : ᛁᛦ : ᚬᚱᛅᛁᚦᛅ : ᚱᛅᚦᛦ ᛁᚾ : ᛋᛏᚢᛦᚴᛋ : ᚼᛅᚾ : ᚴᚱᛁᚠᛋᛏ ᚬᚴ : ᚼᚢᚴᚱᛁᚴᛁᛋ : ᚴᚢᛋᛏᛅᛦ

ᛋᚢᛅ : ᛋᛁᛘ : ᛅᛚᚠᚬᚦᛦ ᚠᚬᚱᚾᛅᚦᛅᚴ : ᛘᛁᛦ ᛏᛁᛚ : ᛘᛁᚾ : ᛋᛁᛅᛚᚠᛋ ᚬᚴ : ᚴᛅᛚᛏ : ᚢᛁᛦᚦᛁᛏ | ᛅᛏ : ᚾᛁᛘᛅ : ᚢᛁᚴᚢ

Nítjánda kann ek né segi ek hann glapliga né rísta ek hann gálauss á við né stein Þó bist miðla vitrliga Leiðleitatil heitir sá

Sá galdr greiðir óveðr ósýnt leiðir fótum gegnum hagls myrkr Vegir birtast þar er óreiða ræðr en styrks hann krefst ok hugrekkis kostar

Svá sem alfóðr fórnaðak mér til mín sjálfs ok galt verðit at nema vegu